Dag 8

Vandaag begonnen we onze dag vol goede moed. We hadden eindelijk een nacht echt goed geslapen, maar we hadden wederom de wekker gezet. Vandaag ging de wekker om 10:00 uur. Een redelijke tijd voor een vakantie. Eenmaal uit bed zag het weer er somber uit. Het regende behoorlijk hard. Van de weersvoorspelling werden we ook niet al te vrolijk helaas. Door het slechte weer wisten we niet echt goed wat we deze dag moesten gaan doen. Daarop besloten we het weer gewoon even verder aan te kijken. Want het komt vaker voor dat het nu regent en dat de voorspelling de hele dag (100%) regen aangeeft maar dat het weer later toch een stuk beter zou worden.

Zodra de regen minder werd besloten we naar een grote tuin te gaan. We hadden foto’s gezien met grote cactussen en hadden toen gelijk gezegd dat we daar ook graag een keer heen wilden. Dus toen we moesten bedenken wat we deze dag gingen doen, kwamen we hierop uit.

Eenmaal hier aan gekomen, zagen we dat er ook een kabelbaan was. Deze ging omhoog, de berg in. Volgens Patrick was de weg naar de cactussen best een klim, dus was dit wel een leuke oplossing. Hij was zelf ook nog nooit met de kabelbaan geweest. Hij wist niet eens dat die er zat. Maar wij zien alles natuurlijk ;) We zijn gelijk kaartjes gaan kopen.
Het waren kleine bakjes, waar je maar met zijn tweeën in kon, dus wij zaten samen in een bakje en Patrick zat achter ons. En we gingen omhoog. En nog meer omhoog. Het uitzicht was erg mooi! We zagen een plateau en dachten dat we er waren. Maar nee, er stond niemand. We moesten gewoon blijven zitten. Zodra we hier overheen waren, was het water te zien, met een eiland. Zo veel gebouwen. Zo veel water. Het uitzicht was al mooi, maar nu was het echt schitterend! Uiteindelijk kwamen we wel bij het uitstappunt uit. Maar Patrick riep ons van achteren toe dat we moesten blijven zitten als dat kon. We waren al veel te ver gegaan, dus we moesten weer terug. We moesten even uitstappen en konden na een paar minuten wachten gewoon weer terug.

Eenmaal weer terug bij het begin wilden we alsnog het park in. Naar de cactussen. Maar na een stukje lopen worden we tegengehouden en moesten we een kaartje laten zien. Dus wij lieten het kaartje van de kabelbaan zien. Dit bleek geen toegang te geven tot het park. We moesten dus een kaartje voor het park kopen. Hier hadden we geen zin in, omdat het al wat later was en het dan zonde zou zijn om nog meer geld uit te geven. We gingen dus maar weer weg.

We wilden niet gelijk naar huis gaan. Patrick zei dat er in de buurt nog een tempel was, dus daar gingen we heen. Hier konden we gelijk doorlopen. We zagen een grote vijver met hekken eromheen. Toen we hier keken zaten er allemaal schildpadden in. Groot en klein. Terwijl we hier stonden te kijken (en we stonden er nog helemaal niet lang) kwam er een meisje naar Natasja, of ze met haar op de foto mocht. En deze was nog iets brutaler dan de anderen die tot nu toe met ons (vooral onze blonde Natasja) op de foto wilden. Ze vroeg of ze haar een kusje mocht geven. Natasja was zo verbaasd dat ze niet eens na kon denken en maar gewoon ja zei.

Bij de tempels hebben we nog een tijdje rond gelopen. We kwamen bij een vijvertje uit, met een soort torentje in het midden. Hier moest je proberen een muntje in te gooien. Was het raak, bracht het geluk. Na beide dit geprobeerd te hebben (en goed mis) begon het te regenen. Hard. We gingen schuilen onder een afdakje. Na een tijdje te hebben gewacht, liepen we met de paraplu’s verder. Een stukje verder kwamen we nog zo’n torentje tegen en hier deden we een nieuwe poging.. wederom mis. Op onze weg naar de uitgang kwamen we opnieuw langs het eerste torentje. We wilde nog 1 laatste poging proberen. Natasja nam haar positie in, mikte, gooide… en… Raak!! Fleur deed ook een nieuwe poging. Ze nam haar positie in, mikte, gooide… maar tevergeefs.

Het was ondertussen etenstijd. Patrick wist in de buurt een zaakje waar ze lekkere broodjes hadden. We gingen hierheen. Het was erg afgelegen en wij vonden het er maar een beetje luguber uit zien. Gelukkig waren de broodjes wel gewoon goed te doen.

Na een vrij rustige dag kwamen we weer thuis aan. We hadden niet zin om heel veel te doen. We gingen How I met your mother kijken tot het tijd was om naar bed te gaan. De wekker gaat morgen vroeger, dus we moesten wel een beetje op tijd naar bed. Dat beloofd een spannende dag te worden, maar daar morgen meer over… ;)