Dag 9

Vandaag worden we wakker van de wekker die om 07:45 gaat. Dat doet best wel  een beetje pijn zo in je vakantie, maar goed, dat hebben we er maar voor over. Vandaag beloofd namelijk een leuke dag te gaan worden. We gaan naar Gulangyu. Gulangyu is een eilandje hier in Xiamen. Xiamen zelf is ook een eiland maar Gulangyu is gewoon een toeristisch eilandje. Van wat wij gehoord hebben dan, schijnt het heel erg leuk te zijn om dit te bezoeken. Rond een uur of 11 is iedereen gereed voor vertrek. We lopen naar de straat voor een taxi naar de Ferry. We moeten vandaag wat langer wachten dan normaal. Als er eenmaal een taxi stopt rijden we naar de Ferry. Nou, we hadden dit beter kunnen gaan lopen in plaats van zo lang te gaan staan wachten op een taxi. Het was echt 2 keer rollen en we waren er.

Eenmaal aangekomen bij de Ferry, zien we dat er heel veel mensen zijn. Volgens Patrick zijn er meer mensen dan normaal. Ach, het is niet anders en we gaan naar binnen om onze tickets te kopen. Bij de kassa blijkt dat alle tickets zijn uitverkocht. Er gaat nog een boot om 17:30 maar dat is te laat om nog zoveel mogelijk van het eiland te kunnen zien. We moeten dus weer iets anders verzinnen. Het was niet heel mooi weer, dus we konden het beste dan iets indoor gaan doen. We besloten om naar een shopping mall te gaan, genaamd Robinson. Bij de Ferry moesten we in de rij staan voor een taxi. Maar echt een lange rij! Naast ons stonden de taxi’s. Ook in een rij. Gelukkig ging het daardoor wel redelijk snel.

Toen we in Robinson aanwezig waren, gingen we op zoek naar een restaurantje waar we konden lunchen. Patrick zei dat er een restaurant is waar de stoelen van wc-potten zijn gemaakt. En het eten werd ook geserveerd in een soort wc-pot. Wij waren gelijk enthousiast en wilden hierheen. Nu moesten we het alleen nog zoeken. We bleven zoeken. Hij bleek er niet meer te zitten. Dus gingen we maar op zoek naar iets anders. Uiteindelijk hebben we noedels gegeten. Met stokjes. Ja, dat heeft even geduurd. Daarna hebben we nog even wat rond gelopen en bij een aantal winkeltjes gekeken.

Het weer was inmiddels opgeknapt en we dachten dat het dan wel een leuk idee was om om Gulangyu heen te varen. Er zijn ook boten die om het eiland heen varen zodat we ook andere diverse dingen kunnen zien. We gingen dus naar een (ander) “ferry station”. Hier waren kleinere bootjes. Eenmaal hier aangekomen blijkt, jawel, dat de kaartjes zijn uitverkocht. Het zat ons niet bepaald mee. Maar over het weer mochten we niet klagen. We gingen dus nog even aan het water zitten en genieten van het mooie weer. Hier waren erg veel bedelaars. Ze kwamen echt bij ons staan en blijven heel lang met een bakje geld tegen je arm duwen. Wij wilden echt geen geld geven, want dan zouden we helemaal niet meer van de bedelaars af komen. We probeerden ze dus zoveel mogelijk te negeren, hoe moeilijk ook. Vervolgens zagen we iets bewegen bij onze voeten. Er zat een rat! We schrokken wel even, maar ja, je kent ons wel. We hadden nog een Sultana in onze tas. De rat kreeg wel eten.

We voelden ondertussen een paar druppeltjes, maar letten hier niet zo op. Die paar druppeltjes maken  niet uit. Maar we zagen steeds meer mensen weg lopen. Wij dachten dat de Chinezen gewoon echt niet van regen houden. Achter ons riep een Chinees naar ons in zijn gebrekkige Engels dat het zou gaan regenen en dat wij ook maar beter weg konden gaan. Patrick zei: “No, no, it’s good weather.” Maar nog voordat hij zijn zin af kon maken, barstte de regen los. En niet een beetje, maar echt hard. Het begon hard te waaien. We hadden gelukkig twee paraplu’s meegenomen, maar door de harde wind was het nog een opgave deze open te krijgen. We gingen in een hoekje staan om zo min mogelijk regen te vangen, maar we waren ondertussen toch al helemaal nat geregend. Verderop was een bushalte. Deze was overdekt en zodra we die zagen zijn we daar gelijk heen gegaan. Hier hebben we zo snel mogelijk een taxi aangehouden zodat we weer veilig en droog zaten.

Thuis hebben we nog even rustig gezeten. En toen moesten we weer bedenken waar we zouden gaan eten. Fleur had niet zoveel honger meer door de noedels van die middag. Natasja had trek in pizza. Dus we gingen naar een restaurant op de hoek van de straat, waar ze pizza verkochten. Wij hadden allebei een pizza met kip en Patrick had een hamburger pizza. Met sla. Op de pizza.

Het was geen bijzondere dag vandaag en zo hebben we hem eigenlijk ook weer afgesloten. We hebben een film gekeken en zijn naar bed gegaan. Want ja, morgen gaat de wekker weer vroeg. Poging twee voor Gulangyu…